Rzeki, jako drogi wodne, podlegają przepisom żeglugowym.
Żeby Twój rejs przebiegał bez przeszkód, zachęcamy do zapoznania się z przepisami nawigacyjnymi.
ANCHORAGE – GŁĘBOKOŚĆ TORU WODNEGO
Głębokość drogi wodnej (na przykład: this canal or that river has 1.4 m of anchorage = głębokość toru wodnego na tym kanale lub rzece wynosi 1,4 m).
ASCENDING/UPSTREAMING – W GÓRĘ
Na rzece jest to kierunek w stronę źródła, pod prąd. Na kanale oznacza to, że barka po pokonaniu śluzy znajdzie się na jego wyższym poziomie.
BOATHOOK – BOSAK
Długi drewniany lub metalowy drąg, zakończony z jednej strony hakiem. Używany do odpychania lub przyciągania, a także w śluzach – do pomocy w manewrach i zapobieganiu kolizjom.
BOLLARD – POLER, PACHOŁEK CUMOWNICZY
Stalowy lub betonowy słupek, przymocowany do nabrzeża, służący do cumowania.
BOW - DZIÓB
Przednia część barki.
CLEAT - KNAGA
Metalowe okucie na łodzi, do której przymocowuje się cumy. Zazwyczaj barki posiadają dwie knagi z tyłu i jedną lub dwie z przodu.
DESCENDING/DOWNSTREAMING – W DÓŁ
Na rzece jest to kierunek w stronę ujścia, z prądem. Na kanale oznacza to, że barka po pokonaniu śluzy znajdzie się na jego niższym poziomie.
DRAUGHT - ZANURZENIE
Odległość pionowa pomiędzy najniżej położoną częścią łodzi a linią wody.
FENDERS - ODBIJACZE
Owalne lub okrągłe przedmioty, wypełnione skompresowanym powietrzem, rozmieszczone na burtach dookoła barki, mające chronić ją przed uszkodzeniem w wyniku obicia lub otarcia o nabrzeże. Zazwyczaj jest ich od 6 do 10. Odbijacze są bardzo trwałe, pękają tylko w wyniku gwałtownego zderzenia. Powinny być cały czas zamocowane na burtach, również podczas płynięcia.
HEADROOM – WYSOKOŚĆ PRZEŚWITU
Odległość pomiędzy poziomem wody a koroną mostu lub innej konstrukcji hydrotechnicznej. W przypadku barki oznacza odległość pomiędzy linią wody a najwyższym punktem łodzi.
HELM/TILLER – KOŁO STEROWE/RUMPEL
Oprócz koła sterowego, do sterowania jednostką może służyć rumpel, przypomina długi pręt, znajdujący się w tylnej części łodzi.
LOCK CHAMBER – KOMORA ŚLUZY
Część śluzy znajdująca się pomiędzy górnymi i dolnymi wrotami.
LOCK PASSAGE – PRZEJŚCIE ŚLUZY
Przejście barki przez śluzę. Czas przejścia zależy od różnicy poziomów oraz rozmiarów śluzy. Zazwyczaj zajmuje to około 15 minut.
LOCK-WALLS – ŚCIANY ŚLUZY
Ściany śluzy mogą być pionowe lub lekko nachylone.
LOWEST WATER LEVEL – NAJNIŻSZY POZIOM WODY
Najniższy poziom drogi wodnej lub kanału.
NAVIGATION CHANNEL – KANAŁ ŻEGLOWNY
Jest to część drogi wodnej, która nadaje się do żeglugi. Jest ona zaznaczona na mapach. Należy poruszać się w jej obrębie, żeby uniknąć niebezpieczeństw, takich jak skały, piaszczyste łachy, podwodne przeszkody itp.
OVERHAULING – WYPRZEDZANIE
Wyprzedzanie jednej łodzi przez drugą płynącą w tym samym kierunku.
PORT – BAKBURTA
Lewa strona łodzi (patrząc w stronę dziobu).
PRÓG ŚLUZY
Rodzaj schodów w górnej części śluzy – należy przy nich zachować szczególną ostrożność (zobacz akapit o manewrowaniu barką).
REACH - BASEN
Część drogi wodnej pomiędzy dwiema śluzami.
STARBOARD – STERBURTA
Prawa strona łodzi (patrząc w stronę dziobu).
STERN - RUFA
Tylna część barki.
TO GO ASTERN – PŁYNĄĆ WSTECZ
Włączyć bieg wsteczny, w celu zatrzymania barki.
TOPSIDE(S) – WOLNA BURTA
Część jednostki znajdująca się powyżej linii wodnej (zobacz: HEADROOM). Im większa powierzchnia wolnej burty, tym barka jest bardziej podatna na działanie wiatru, dlatego zawsze należy mieć to na uwadze podczas manewrów.
TOWPATHS – ŚCIEŻKI HOLOWNICZE
Ścieżki wzdłuż kanału lub rzeki, które były niegdyś używane do holowania barek przez ludzi lub konie.
UPPER REACH – GÓRNY BASEN
Najwyższy punkt kanału, w którym znajduje się dział wodny.
WAIST RAIL – LISTWA ODBOJOWA
Gumowy lub drewniany element biegnący dookoła kadłuba, którego zadaniem jest zabezpieczenie burt przed obiciem lub otarciem o nabrzeże. Niemal wszystkie barki są wyposażone w listwy odbojowe (zazwyczaj jedną, czasem dwie lub trzy), dodatkowo zabezpieczone przez odbijacze.